Zambiya
Zambiya, coğrafi olarak Güney Afrika bölgesinde sekiz ülkeyle komşu ve denizlere kapalı bir kara ülkesidir. Nüfusu içinde Müslümanların oranı %5-10 arasındadır. Ülkedeki siyahi yerlilerin %75 gibi büyük bir bölümü 1880 yılında başlayan sömürge döneminden itibaren Hristiyanlaştırılmıştır. Çok küçük bir kesim de yerel Afrika dinlerine mensuptur. Müslümanların büyük çoğunluğu ülke dışından gelmiş göçmen ailelerin üçüncü kuşak nesillerinden oluşmaktadır. Bunlar arasında Hindistan, Gana, Malavi, Somali, Senegal, Mali, Kongo ve Fildişi Sahili’nden gelenler ağırlıktadır. Zambiya yerlisi Müslümanların sayısı da son yıllarda tebliğ çalışmaları ve evlilikler yoluyla büyük artış göstermiştir. Ülkedeki ilk mescit Chibolya’da 1908 yılında açılmıştır.
Zambiya’ya İslam’ın gelişi ilk olarak 11. yüzyılda, Müslümanların Doğu Afrika kıyılarında kurdukları bölgesel devletler zamanına dayanmaktadır. Bu dönemde, özellikle Umman’dan gelerek kuzey Mozambik’te koloni devleti kuran Ebu Said Hanedanlığı, o dönemin en kârlı işlerinden olan fildişi ticareti için Afrika’nın iç bölgelerine girdiğinde ilk defa bugün Zambiya olarak isimlendirilen topraklara ulaşmıştır.
Ülkede azınlık olan Müslümanların ekonomik durumu genel olarak ortalama bir Zambiyalıdan daha da kötü hale gelmiştir. Ancak Zambiya’da da bölgenin diğer ülkelerinde olduğu gibi ticaretle uğraşan Hint kökenli Müslümanların durumu, yerli siyahi Müslümanlara göre daha iyidir.
