Orta Afrika Cumhuriyeti
Son yıllarda Müslümanlara yönelik katliamlarla ve Müslüman-Hristiyan gerilimi ile gündeme gelen Orta Afrika Cumhuriyeti’nde nüfusun %50’si Hristiyanlaştırılmış siyahi yerlilerden %20-25’i de Müslümanlardan oluşmaktadır. Kalan dörtte birlik nüfus da yerel Afrika dinlerine mensup kişilerdir. Coğrafi olarak ülkenin kuzey ve kuzeydoğusundaki taşra bölgelerinde yoğunlaşmış bulunan Müslümanlar, merkezî hükümetten daha çok, komşu ülkeler Çad ve Sudan’la kültürel ve ticari etkileşim halindedir. Başkent Bangui’de 2014’teki iç savaş öncesine kadar yoğun bir Müslüman nüfus bulunmaktaydı.
Bölgeye İslam ilk defa 1600’lü yıllarda tacirler ve Sufi gezginler aracılığıyla gelmiştir. Müslüman göçmenlerin yerli halkla ilk temasları sonrasında İslam, bölgenin kuzeyinden başlayarak tamamına yayılmaya başlamıştır.
Devletin resmî politikası gibi görünmese bile, resmî kurumların göz yumması nedeniyle Orta Afrika’da Müslümanlar her zaman saldırılara uğrayan taraf olmuştur. Dinî köktenciliği önleme gerekçesiyle yapılan anayasal ve yasal düzenlemelerin hepsi, silahlı Hristiyanlardan daha çok Müslümanların yaşam alanını daraltmıştır.
Müslümanlar yaşadıkları ayrımcılığa karşı seslerini her geçen gün biraz daha yükseltseler de ne rejim ne de onun destekçisi Fransa tarafından talepleri dikkate alınmıştır. Bunun üzerine büyük bölümünü Müslüman milislerin oluşturduğu, kendilerine Seleka diyen muhalif gruplar, 2013 yılı mart ayında ayaklanarak birkaç ay içinde kuzeyden başlayarak başkente kadar bütün bölgelerin kontrolünü ele almış ve ülkenin ilk Müslüman lideri olarak Michel Djotodia’yı iktidara taşımıştır. Ancak bu zoraki değişiklik, o güne kadar Müslümanlara baskı yapan güçleri daha farklı bir yöntemle karşı hamle yapmaya sevk etmiştir.
